Painted by: Ali Chiniforush
يك پرونده: پس از طلاق زن و شوهر، اگر فرزند دختر، ٩ سال قمري و فرزند پسر، ١5 سال قمري داشته باشند، از مدار حضانت خارج و مي توانند تصميم بگيرند كه با كداميك از والدين زندگي كنند. در اين پرونده، فرزند دختر ١١ ساله پس از طلاق، با وجود تهديدهاي پدر مبني بر به آتش كشيدن خانه مادري در صورت انتخاب مادر، با مداخله قاضي و استماع نظر شخصي فرزند در غياب پدر و مادر، زندگي با مادرش را انتخاب كرد و در نتيجه تحويل مادر گرديد. يك هفته بعد، پدر فرزند را از درب مدرسه تحويل و با انتقال وي به شهر ديگري، نه تنها مانع از اجراي حكم گرديد، بلكه معضل جديدي به وجود آورد به اين شرح كه با توجه به ماده 54 قانون حمايت خانواده مصوب ٩١ كه صرفا جلوگيري از حق ملاقات "طفل تحت حضانت" را جرم انگاري نموده، مادر را حتي از حق ملاقات دختر ١١ ساله خود كه از مدار حضانت خارج شده، محروم كرد!
بهتر مي بود قانونگذار در اين ماده به جاي طفل و حضانت از عبارت فرزند مشترك استفاده مي كرد تا دايره شمول افراد ذيحق در ملاقات فرزند مشترك منطبق با موازين انصاف گسترش پيدا مي كرد.
